Είδος : Θρίλερ, Τρόμου
Το σενάριο του Νταν Κέη, βασισμένο στη σύντομη ιστορία του Τιμ Λίμπον, δεν καταφέρνει πολλά. Παντού υπάρχουν τριπάκια για να φέρουμε στο μυαλό του θεατή παλιότερες αλλά και νεότερες επιτυχημένες στιγμές του κινηματογραφικού τρόμου αλλά η ουσία έχει χαθεί από νωρίς.
 |
Σκηνοθεσία:Uli Edel
Σενάριο:Dan Kay,Tim Lebbon(novel)
Παίζουν:Nicolas Cage,
Sarah Wayne Callies,Veronica Ferres |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Την ημέρα του Χάλογουιν, ο καθηγητής Μάικλ Λόφορντ χάνει μέσα από τα χέρια του τον επτάχρονο γιο του, ελάχιστα δευτερόλεπτα αφότου ο μικρός του κάνει μια αρκετά περίεργη ερώτηση, στην οποία ο Μάικλ δε δίνει σημασία: "Μπορούμε να πληρώσουμε το φάντασμα;" Ένα χρόνο μετά και ενώ πλησιάζει ξανά το Χάλογουιν, ο Μάικλ βασανίζεται από περίεργα οράματα και ανακαλύπτει ότι πίσω από την εξαφάνιση του γιου του κρύβεται το εκδικητικό πνεύμα μιας γυναίκας, που έχασε τα παιδιά της 400 χρόνια πριν, ανήμερα του Χάλογουιν. Έκτοτε απαγάγει παιδιά την ημέρα αυτή και τα φυλακίζει σε έναν άλλο κόσμο. Ο Μάικλ μπορεί να πάρει πίσω το γιο του μόνο αν καταφέρει να τον βρει πριν τα μεσάνυχτα.
ΑΠΟΨΗ: Ο Νίκολας Κέητζ επέστρεψε! Σας έλειψε; Προφανώς όχι καθώς κάθε χρόνο έχουμε τρεις με τέσσερις παραγωγές, στις οποίες πρωταγωνιστεί ο κύριος Κέητζ, ο άνθρωπος με τις "εκατό κουπ" και τις δύο παράλληλες καριέρες. Στη μία είναι κανονικός ηθοποιός αξιώσεων και στην άλλη ξεχασμένος βετεράνος πρωταγωνιστής, που παίζει όπου του προτείνουν. Πού ανήκει το Pay The Ghost; Κάπου ενδιάμεσα θα έλεγα, στο σημείο που οι δύο αυτοί παράλληλοι κόσμοι ενώνονται, με έναν τρόπο που μόνο ο Νίκολας Κέητζ μπορεί να αποδώσει στην οθόνη!
Ίσως τα οικονομικά του Κέητζ να μην πηγαίνουν καλά τα τελευταία χρόνια και αυτός να είναι ένας από τους λόγους που παίζει σε οτιδήποτε του προτείνουν αλλά το χέρι σου στη φωτιά δεν το βάζεις, για έναν άνθρωπο που έχει δώσει στο παιδί του το όνομα Καλ- Ελ (το πραγματικό όνομα του Σούπερμαν στον πλανήτη του)! Το Pay The Ghost, που θα μπορούσε να είναι και τίτλος της αυτοβιογραφίας του Κέητζ, φάντασμα στις περισσότερες ερμηνείες τού του καλού εαυτού του, είναι ένα θρίλερ μεταφυσικού τρόμου, όπως εξελίσσεται στην πορεία. Έχει στιγμές που κλείνει το μάτι στους φίλους των κλασικών ταινιών τρόμου (κάποιος κακοπροαίρετος θα μπορούσε να πει ότι απλώς τις αντιγράφει...) και κάποιες στιγμές που καταφέρνει να φτιάξει μια σχετική ατμόσφαιρα, έχει όμως και στιγμές που κυλούν αδιάφορα και που κάνουν την εμφάνισή τους τα γνωστά jump scares, για να ξυπνήσουν όσους χαλάρωσαν υπερβολικά. Η πρώτη πράξη του φιλμ τα πάει αρκετά καλά και κλείνει δυναμικά με την εξαφάνιση του παιδιού. Το δεύτερο κομμάτι, όμως, είναι ίσως το πιο αδύναμο παρότι είναι αυτό που θα μπορούσε να είναι το πιο ενδιαφέρον, καθώς εκεί ο ήρωας αναζητά και βρίσκει στοιχεία για τη λύση του μυστηρίου. Από εκεί το φιλμ αρχίζει να χάνει τα περισσότερα καλά στοιχεία του, η ροή του δε σταματά να έχει σκαμπανεβάσματα και μας οδηγεί βιαστικά και με μειωμένο ενδιαφέρον στο τελευταίο κομμάτι του, το πιο μεταφυσικό.
Το σενάριο του Νταν Κέη, βασισμένο στη σύντομη ιστορία του Τιμ Λίμπον, δεν καταφέρνει πολλά. Παντού υπάρχουν τριπάκια για να φέρουμε στο μυαλό του θεατή παλιότερες αλλά και νεότερες επιτυχημένες στιγμές του κινηματογραφικού τρόμου αλλά η ουσία έχει χαθεί από νωρίς.
Ο Κέητζ καταφέρνει αυτή τη φορά να δώσει μια πιο συγκρατημένη ερμηνεία και να δείξει ότι ενδιαφέρθηκε για τον ρόλο του και δούλεψε στο υλικό του ενώ και η Σάρα Γουέην Κάλις είναι συμπαθητική. Οι υπόλοιποι είναι απλώς αναλώσιμοι χαρακτήρες.
Για μια βραδιά στο σπίτι, ειδικά αν συμπαθείτε τον Νίκολας Κέητζ παρά τις κακές συνήθως επιλογές του, το Pay The Ghost μπορεί κάπως να σας διασκεδάσει. Δε νομίζω ότι θα σας κρατήσει την καλύτερη παρέα αλλά επειδή οι προβολές στο σπίτι δεν είναι το ίδιο απαιτητικές με αυτές στον κινηματογράφο, ίσως εκεί καταφέρει κάποια πράγματα. Κι επειδή το ίδιο το φιλμ είναι γεμάτο κλισέ, κλείνω κι εγώ με ένα από αυτά, εκ των αγαπημένων μου για τέτοιες περιπτώσεις: "Μετά τους τίτλους τέλους θα το έχετε ήδη ξεχάσει."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου