Είδος : Μυστηρίου
Το κύριο θέμα του Don't Blink βρίσκεται στην ιστορία του. Δεν είναι τόσο μια ταινία τρόμου, όσο μια ταινία μυστηρίου, που προσπαθεί να χτίσει μια ενδιαφέρουσα ιστορία, που θα μπορούσε να είναι καθαρά αστυνομική, στη λογική των Δέκα Μικρών Νέγρων της Αγκάθα Κρίστι, που όμως σύντομα φαίνεται ότι διαλέγει πιο μεταφυσικά μονοπάτια. Οι δέκα φίλοι εξαφανίζονται ένας ένας. Εξαφανίζονται κυριολεκτικά. Όταν όλοι κοιτούν κάπου αλλού, ένας άνθρωπος φεύγει από το παιχνίδι. Μέχρι εδώ όλα καλά, αν μπορείς να παραβλέψεις μερικούς χαζούς διαλόγους και την τραγική ερωτική σκηνή που ανέφερα στην αρχή, που καθόλου δε βοηθά το φιλμ, ούτε το χαρακτήρα του πρωταγωνιστή. Όμως όσο φτάνουμε προς το τέλος και προσπαθείς να ενώσεις κάποια στοιχεία που σου έχουν δοθεί από την αρχή, τόσο περισσότερο αναρωτιέσαι για την απάντηση που θα δώσει ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος, Τράβις Όουτς. Η απάντηση, όμως, δεν έρχεται ποτέ. Μπορείς να το αντέξεις αυτό; Ο Όουτς δίνει κάποια στοιχεία μην θέλοντας να εξηγήσει κάτι στο τέλος αλλά μάλλον θέλοντας να μας μπερδέψει, γιατί έχω την αίσθηση ότι κι ο ίδιος δεν ξέρει τι θέλει να κάνει με το σενάριό του. Δεν είναι ένα φιλμ που σου δίνει στοιχεία τα οποία ενώνοντας τα μπορείς να δώσεις μια εξήγηση. Αμφιβάλλω αν κανείς θα το καταφέρει. Όλα μένουν μετέωρα. Που πήγαν όλοι; Γιατί; Γιατί με τη συγκεκριμένη σειρά; Ποιός τους εξαφανίζει; Που τους πάει; Γιατί και τα ζώα;
 |
Σκηνοθεσία:Travis Oates
Σενάριο:Travis Oates Παίζουν:Brian Austin Green, Mena Suvari,Joanne Kelly |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Δέκα φίλοι σταματούν σε ένα ορεινό θέρετρο για ανεφοδιασμό σε καύσιμα και τρόφιμα, για να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Σύντομα ανακαλύπτουν ότι τόσο στο θέρετρο όσο και στη γύρω περιοχή δεν υπάρχει καμία ένδειξη ζωής. Οι άνθρωποι μοιάζει να έχουν εξαφανιστεί αφήνοντας πίσω τα αυτοκίνητά τους, χωρίς καύσιμα και μπαταρία πλέον, ενώ ακόμα και τα ζώα δε δείχνει να υπάρχουν πια εκεί. Οι επισκέπτες μην μπορώντας να φύγουν αλλά ούτε και να επικοινωνήσουν με τον έξω κόσμο, αποφασίζουν να περάσουν το βράδυ εκεί. Όταν όμως ο πρώτος από αυτούς θα εξαφανιστεί, καταλαβαίνουν ότι στο θέρετρο συμβαίνει κάτι πολύ πιο παράξενο και ανεξήγητο από όλα αυτά που είχαν υποθέσει.
ΑΠΟΨΗ: Ένα πράγμα μπορώ να πω σίγουρα για το Don't Blink και αυτό καμία σχέση δεν έχει με την πλοκή ή την ποιότητα του φιλμ. Ίσως, εδώ που τα λέμε, έχει να κάνει ελαφρώς με την ποιότητα... Το Don't Blink έχει την πιο άκυρη, ανούσια, άστοχη ερωτική σκηνή που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Όλα τα υπόλοιπα είναι συζητήσιμα.
Τα όποια προβλήματα αρχίζουν με την αποκάλυψη του πρωταγωνιστικού ονόματος, αυτό του Μπράιαν Όστιν Γκριν, ομολογώ ότι στις πρώτες σκηνές του φιλμ έχουν ξεπεραστεί. Ο Γκριν δεν αποτελεί εγγύηση για την καλή ποιότητα ενός φιλμ, καθώς μετά το ρόλο του στα Χτυποκάρδια στο Μπέβερλι Χιλς, που του χάρισε παγκόσμια αναγνωρισιμότητα στο εφηβικό κυρίως κοινό, έχει αναλωθεί σε χαμηλού προϋπολογισμού, μέτρια έως κακά φιλμ δεύτερης διαλογής. Εδώ, ωστόσο, δε μπορείς να τον κατηγορήσεις για κάτι. Δίνει όσα απαιτούνται. Είναι αυτό που λέμε αξιοπρεπής, τουλάχιστον. Το ίδιο μπορείς να πεις ότι συμβαίνει και με τους υπόλοιπους ηθοποιούς, δίνοντας ερμηνείες αναμενόμενες για το είδος. Κάποιες στιγμές λίγο υπερβολικές, κάποιες αμήχανες. Γενικά όχι ιδιαίτερα πράγματα αλλά αρκετά, ώστε να μη σε διώξουν από την ταινία.
Το κύριο θέμα του Don't Blink βρίσκεται στην ιστορία του. Δεν είναι τόσο μια ταινία τρόμου, όσο μια ταινία μυστηρίου, που προσπαθεί να χτίσει μια ενδιαφέρουσα ιστορία, που θα μπορούσε να είναι καθαρά αστυνομική, στη λογική των Δέκα Μικρών Νέγρων της Αγκάθα Κρίστι, που όμως σύντομα φαίνεται ότι διαλέγει πιο μεταφυσικά μονοπάτια. Οι δέκα φίλοι εξαφανίζονται ένας ένας. Εξαφανίζονται κυριολεκτικά. Όταν όλοι κοιτούν κάπου αλλού, ένας άνθρωπος φεύγει από το παιχνίδι. Μέχρι εδώ όλα καλά, αν μπορείς να παραβλέψεις μερικούς χαζούς διαλόγους και την τραγική ερωτική σκηνή που ανέφερα στην αρχή, που καθόλου δε βοηθά το φιλμ, ούτε το χαρακτήρα του πρωταγωνιστή. Όμως όσο φτάνουμε προς το τέλος και προσπαθείς να ενώσεις κάποια στοιχεία που σου έχουν δοθεί από την αρχή, τόσο περισσότερο αναρωτιέσαι για την απάντηση που θα δώσει ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος, Τράβις Όουτς. Η απάντηση, όμως, δεν έρχεται ποτέ. Μπορείς να το αντέξεις αυτό; Ο Όουτς δίνει κάποια στοιχεία μην θέλοντας να εξηγήσει κάτι στο τέλος αλλά μάλλον θέλοντας να μας μπερδέψει, γιατί έχω την αίσθηση ότι κι ο ίδιος δεν ξέρει τι θέλει να κάνει με το σενάριό του. Δεν είναι ένα φιλμ που σου δίνει στοιχεία τα οποία ενώνοντας τα μπορείς να δώσεις μια εξήγηση. Αμφιβάλλω αν κανείς θα το καταφέρει. Όλα μένουν μετέωρα. Που πήγαν όλοι; Γιατί; Γιατί με τη συγκεκριμένη σειρά; Ποιός τους εξαφανίζει; Που τους πάει; Γιατί και τα ζώα;
Δεν πιστεύω ότι τα φιλμ πρέπει να εξηγούν τα πάντα. Πρέπει να θέτουν τα ερωτήματα, χωρίς να είναι πάντα υποχρεωμένα να δίνουν εξηγήσεις. Αντίθετη περίπτωση είναι τα φιλμ που φανερώνουν ένα στοχασμό, είτε ανήκουν στην επιστημονική φαντασία, είτε στο μυστήριο, είτε στον τρόμο. Το φιλμ του Όουτς δεν ανήκει σε αυτή την ειδική "πάστα" ταινιών. Κάνει μια προσπάθεια αλλά στο δρόμο δε μπορεί να ξεμπλέξει το μπέρδεμα που έχει δημιουργήσει και προτιμά να αφήσει το ερώτημα να πλανάται. Αν ωστόσο είστε από αυτούς που δεν τους νοιάζει τόσο η απάντηση όσο το γενικότερο κλίμα του φιλμ, τότε το Don't Blink δεν θα σας απογοητεύσει. Ένα φιλμ μυστηρίου-τρόμου, από αυτά που "βλέπονται". Όταν όμως φτάσει στο τέλος του, μη μου πείτε ότι δε σας προειδοποίησα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου