Είδος: Περιπέτεια
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
 |
Σκηνοθεσία:Scott Waugh
Σενάριο:George Gatins,John Gatins
Παίζουν:Aaron Paul,
Dominic Cooper,Imogen Poots |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Οι Τόμπι Μάρσαλ και Ντίνο Μπρούστερ βρίσκονται εδώ και χρόνια σε κόντρα. Ο Ντίνο, πλούσιο στέλεχος εταιρείας πια, προσφέρει στον Τόμπι την ευκαιρία να ξεχρεώσει το συνεργείο του, ζητώντας του να τελειοποιήσει μηχανικά μια Μάστανγκ για ένα πλούσιο συλλέκτη. Το αυτοκίνητο παραδίδεται και ο Ντίνο προκαλεί τον Τόμπι να κερδίσει όλα τα χρήματα της πώλησης, αν μπορέσει να τον νικήσει σε έναν μεταξύ τους αγώνα. Στον αγώνα συμμετέχει κι ο φίλος του Τόμπι, Πητ, ο οποίος σκοτώνεται μετά από ατύχημα που προκαλεί ο Ντίνο. Ο Τόμπι φυλακίζεται για τρία χρόνια, για συμμετοχή σε παράνομο αγώνα αυτοκινήτων ενώ ο Ντίνο εξαφανίζεται από τον τόπο του ατυχήματος και χρησιμοποιεί ψεύτικο άλλοθι, καταφέρνοντας να αθωωθεί, αποκρύπτοντας όλα τα στοιχεία από την αστυνομία. Τρία χρόνια μετά ο Τόμπι αποφυλακίζεται και ζητά εκδίκηση, συμμετέχοντας σε έναν μυστικό αγώνα αυτοκινήτων, στον οποίο μέρος παίρνει και ο Ντίνο.
ΑΠΟΨΗ: Αρκούν τα θεαματικά κυνηγητά με αυτοκίνητα, μερικές εκρήξεις και το υποτυπώδες σενάριο, για να δημιουργηθεί μια κινηματογραφική ταινία; Όχι.
Το Need For Speed, στοχεύει να βρει το κοινό του στους φίλους του διάσημου ηλεκτρονικού παιχνιδιού της EA Sports αλλά και στους θαυμαστές των γρήγορων αυτοκινήτων. Βάζει στην πρωταγωνιστική θέση τον Aaron Paul, ο οποίος έρχεται με φόρα από το Breaking Bad και αναζητά το όχημα που θα εκκινήσει την κινηματογραφική του καριέρα, φοβάμαι όμως ότι δεν το βρίσκει. Παίζοντας με ένα πολύ επιδεικτικό στιλ, ο Paul, μου δημιουργούσε αρκετό εκνευρισμό κάθε φορά που ξεστόμιζε τις ατάκες του καθώς προσπαθούσα να καταλάβω για ποιο λόγο είχε συνεχώς αυτό το ύφος δυσκοιλιότητας. Τα πράγματα δεν είναι καλύτερα ούτε για τους υπόλοιπους ηθοποιούς, οι οποίοι περιφέρονται άχαρα, προσπαθώντας να παίξουν κάποιο ρόλο στο χρόνο που τους δίνεται, όταν τα αυτοκίνητα (οι πραγματικοί πρωταγωνιστές) δεν είναι στην οθόνη.
Τα κυνηγητά με αυτοκίνητα είναι αρκούντως θεαματικά, με τα πλάνα πίσω από το τιμόνι, να θυμίζουν το βιντεοπαιχνίδι, στο οποίο βασίστηκε η ταινία. Υψηλές ταχύτητες και θεαματικά ακροβατικά βοηθούν στην αύξηση αδρεναλίνης, η οποία όμως πέφτει κατακόρυφα μετά το τέλος κάθε σκηνής κυνηγητού, γιατί οτιδήποτε άλλο συμβαίνει στο φιλμ, είναι άνευ σημασίας, δημιουργώντας συνεχώς "κοιλιές" στην εξέλιξη της δράσης. Μα 120 λεπτά διάρκειας, για ποιο λόγο;
Ένα μοντέρνο road movie θα μπορούσε να είναι το Need For Speed, αντ' αυτού όμως προτίμησε να γίνει ένα ανούσιο αντίγραφο του καλύτερου και διασκεδαστικού, Fast & Furious. Τελικό συμπέρασμα; Μόνο για τους λάτρεις της ταχύτητας και αυτό με κάποια επιφύλαξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου