Είδος : Animation, Περιπέτεια
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
 |
ΤΑΡΖΑΝ
Σκηνοθεσία:Reinhard Klooss Σενάριο:Reinhard Klooss Παίζουν:Kellan Lutz,Robert Capron, Spencer Locke |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο Τζον Γκρέηστοουκ, ιδιοκτήτης του ομίλου Γκρέηστοουκ και εκατομμυριούχος, βρίσκεται στην Αφρική αναζητώντας ένα μεγάλο κομμάτι μετεωρίτη, που έπεσε πριν εκατομμύρια χρόνια στη Γη. Μαζί του έχει τη σύζυγο του και το μικρό τους γιο Τζέι-Τζέι. Κατά την αναχώρησή τους από τη ζούγκλα της Αφρικής κι αφού η αναζήτηση του μετεωρίτη δεν απέδωσε καρπούς, η τύχη θα τον οδηγήσει σε ένα παράξενο μέρος, στο οποίο θα βρει τελικά αυτό που έψαχνε. Το ελικόπτερο όμως που μεταφέρει την οικογένεια Γκρέηστοουκ, θα συντριβεί και ο μόνος που θα επιζήσει, είναι ο Μικρός Τζέι-Τζέι. Ο Τζέι-Τζέι θα βρει τη μητρική φροντίδα στο πρόσωπο ενός θηλυκού πιθήκου, ο οποίος θα τον πάρει μαζί του και θα τον μεγαλώσει. Ο Τζέι-Τζέι, είναι πλέον ο "λευκός πίθηκος", ο βασιλιάς της ζούγκλας, ο Ταρζάν.
ΑΠΟΨΗ: Ο Ταρζάν, δημιούργημα του συγγραφέα Έντκαρ Ράις Μπάροους, διεκδικεί τον τίτλο του λογοτεχνικού ήρωα, που έχει μεταφερθεί περισσότερες φορές στο σινεμά και την τηλεόραση. Από το 1918 μέχρι σήμερα, οι "μετενσαρκώσεις" του Ταρζάν, ξεπερνούν τις 100, τόσο στο Χόλιγουντ όσο και στον Ινδικό και Ισπανικό κινηματογράφο. Η ιστορία του έχει ειπωθεί ξανά και ξανά όλα αυτά τα χρόνια, άλλες φορές με επιτυχία (σπάνια...) άλλες μέτρια (συνήθως) και άλλες τραγικά (προς τα εδώ γέρνει η ζυγαριά). Τι θα μπορούσε να προσθέσει λοιπόν μια animation εκδοχή του ήρωα το 2014 και μάλιστα δύο χρόνια πριν βγει στις αίθουσες η live action ταινία με τον ίδιο τίτλο; Σχεδόν, τίποτα.
Αρχικά, περίμενα να δω μια ταινία που στοχεύει στα πιτσιρίκια, όμως από τα πρώτα λεπτά βρέθηκα μπερδεμένος. Το πρόβλημα του Tarzan, βρίσκεται στο ότι δεν έχει κατασταλάξει ακριβώς σε ποιους θέλει να απευθυνθεί.Υπάρχουν στιγμές που αυτό που παρακολουθείς είναι θέαμα για παιδιά του δημοτικού αλλά στην αμέσως επόμενη σκηνή η δράση αποκτά μια πιο βίαιη μορφή και θα μπορούσε
κάλλιστα να ανήκει σε περιπέτεια για ενήλικες. Μπερδεμένοι οι δημιουργοί, μπερδεμένο και το κοινό.
Το μεγαλύτερο προτέρημα του φιλμ είναι η απεικόνιση των τοπίων και των άγριων ζώων της Αφρικής. Τα χρώματα και η κίνηση της κάμερας μέσα στη ζούγκλα είναι εξαιρετικά και σε ταξιδεύουν. Το μειονέκτημα του φιλμ, εκτός από αυτό που ανέφερα στην προηγούμενη παράγραφο, βρίσκεται στην απεικόνιση των ανθρώπων. Εδώ, έχει χρησιμοποιηθεί τεχνική motion capture, με τους χαρακτήρες να έχουν σχεδόν φυσική κίνηση, ειδικά στα μακρινά τους πλάνα. Όσο η κάμερα ασχολείται με τα πρόσωπα και τις εκφράσεις τους, τα πράγματα δεν είναι καλά και θυμίζουν έντονα χαρακτήρες ηλεκτρονικού παιχνιδιού.
Που καταλήγουμε, λοιπόν; Ένα animation που ήθελε να πλησιάσει και το μεγαλύτερο ηλικιακά κοινό αλλά στο μεγαλύτερο μέρος του, απευθύνεται στις ηλικίες 10-14. Οι υπόλοιποι θα το χαζέψετε μόνο για τις ωραίες εικόνες του. Κακά τα ψέμματα, βρισκόμαστε σε μια εποχή που ακόμα και οι ταινίες κινουμένων σχεδίων, προσέχουν αρκετά το σενάριό τους αλλά και το γενικότερο σχεδιασμό τους. Αν το Tarzan τα καταφέρνει σχετικά καλά στο δεύτερο, στο πρώτο αποτυγχάνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου