ΟΙ ΜΑΓΚΕΣ ΦΟΡΑΝΕ ΜΑΥΡΑ
 |
| Δράσης-Πολιτικό Θρίλερ Διάρκεια: 95' |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Η δεκαετία του 1970 βρίσκει την Αμερική στον απόηχο του πολέμου του Βιετνάμ και στην αποκάλυψη ενός μεγάλου πολιτικού σκανδάλου, γνωστό μέχρι σήμερα ως το Σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ. Αυτά τα δύο γεγονότα επηρεάζουν και τον κινηματογράφο της περιόδου εκείνης, με τα πολιτικά θρίλερ να έχουν την τιμητική τους ενώ προς τα τέλη της δεκαετίας αλλά και ολόκληρη την επόμενη δεκαετία θα κάνουν την εμφάνισή τους ταινίες γύρω από τον πόλεμο του Βιετνάμ, ο οποίος άφησε πολλές πληγές στην Αμερικανική κοινωνία. Ο Κόπολα, ο Στόουν και ο Μάικλ Τσιμίνο δημιουργούν ταινίες καταγγελίες για τον πόλεμο, το ίδιο κάνει με διαφορετική μορφή και ο Τεντ Κότσεφ στο First Blood και με αφορμή κυρίως την ταινία του Κότσεφ ξεκινά μια μακρά διάρκεια με δημιουργίες ταινιών δράσης που προσπαθούν να κερδίσουν κινηματογραφικά τον χαμένο πόλεμο του Βιετνάμ, τοποθετώντας βετεράνους του πολέμου ως ήρωες που πολλές φορές επιστρέφουν στην περιοχή (και όχι μόνο) για να επαναφέρουν την τάξη απέναντι στα καθάρματα που θέλουν το κακό της ανθρωπότητας. Εκτός από τον Ράμπο, του Σταλόνε, στις συνέχειες του First Blood, αντιπροσωπευτική φιγούρα εκείνης της εποχής ήταν και ο Μπράντοκ, του Τσακ Νόρις, χαρακτήρας που υποδύθηκε τρεις φορές, στη σειρά ταινιών, Missing in Action. Εκείνη την περίοδο, δηλαδή από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και μετά, ο Νόρις είχε βρει πια την περσόνα που μπορούσε να παίξει στο πανί και ήταν μεγάλος αστέρας.
Πάμε όμως πιο πίσω. Πάμε στη δεκαετία του 1970. Ο Τσακ Νόρις είναι παγκόσμιος πρωταθλητής στο καράτε, έχει τις σχολές του και έχει αρκετούς διάσημους μαθητές. Ένας από αυτούς είναι και ο Στιβ ΜακΚουίν, ο οποίος τον προτρέπει να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Ήδη το 1972, ο Τσακ παίζει απέναντι στον Μπρους Λη, στην κλασική σκηνή στο Κολοσσαίο, στην ταινία The Way of The Dragon. Πρωταγωνιστικό ρόλο όμως θα πάρει το 1977, στο Breaker! Breaker!, κακή ταινία που δεν έδωσε καμία ώθηση στην καριέρα του Τσακ. Το 1978 όμως έρχεται το Good Guys Wear Black, ταινία που ο ίδιος ο Νόρις θα προωθήσει με νύχια και με δόντια, βρίσκοντας αίθουσες να τη διανείμει και δίνοντας πάρα πολλές συνεντεύξεις πριν αλλά και παράλληλα με την κυκλοφορία της ταινίας. Το αποτέλεσμα ήταν η ταινία να τα πάει αρκετά καλά στα ταμεία και να ξεκινήσει με αργά βήματα η καριέρα του Τσακ Νόρις, που θα απογειωθεί μερικά χρόνια αργότερα, όταν ο ίδιος αλλά και οι συνεργάτες του θα βρουν τον κατάλληλο τρόπο να τον χρησιμοποιήσουν.
Το Good Guys Wear Black είναι στην ουσία ένα μέτριο πολιτικό θρίλερ με μικρές, πολύ μικρές δόσεις δράσης και πολεμικών τεχνών. Είπαμε ότι βρισκόμαστε στην περίοδο που το Βιετνάμ είναι πολύ πρόσφατο ενώ και το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ δεν έχει ξεθωριάσει ακόμα. Η ταινία λοιπόν χρησιμοποιεί και τις δύο αυτές θεματικές, χρησιμοποιώντας στο ένα σκέλος της ιστορίας το Βιετνάμ και στο άλλο έναν διεφθαρμένο πολιτικό.
Το 1973, ο ανερχόμενος γερουσιαστής Κόνραντ Μόργκαν βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με μέλη της κυβέρνησης του Βιετνάμ, για την απελευθέρωση ομήρων πολέμου και τη σταδιακή λήξη του πολέμου. Η συμφωνία που επιτυγχάνεται όμως μοιάζει να μην είναι πολύ "καθαρή". Μια ειδική ομάδα της CIA, οι Μαύροι Τίγρεις, αναλαμβάνει την επιστροφή των ομήρων αλλά σύντομα θα ανακαλύψουν ότι όμηροι δεν υπάρχουν και οι ίδιοι έχουν πέσει σε παγίδα. Ο αρχηγός Τζον Τ. Μπούκερ και τέσσερα μέλη ακόμα θα καταφέρουν να ξεφύγουν και να επιστρέψουν στην πατρίδα. Πέντε χρόνια μετά και ενώ ο Μπούκερ διδάσκει πια πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, τα εναπομείναντα μέλη της ομάδας του δολοφονούντα διαδοχικά. Ο Μπούκερ προσπαθεί να βρει ποιος κρύβεται πίσω από τις δολοφονίες πριν βρεθεί και ο ίδιος νεκρός.
Καταρχάς ειδική μνεία σε ταινία που δίνει στον Τσακ Νόρις ρόλο καθηγητή Πανεπιστημίου ενώ τον τροφοδοτεί παράλληλα και με διάλογο που επικρίνει την εμπλοκή της Αμερικής στον πόλεμο του Βιετνάμ. Αυτό είναι όμως και ένα από τα σημαντικά μειονεκτήματα της ταινίας. Ο Τσακ Νόρις σε ρόλο που πρέπει να έχει αρκετό διάλογο. Είναι φανερή η αμηχανία του Νόρις μπροστά στην κάμερα και η σύμπραξή του σε σκηνές με την Αν Άρτσερ, τον Λόιντ Χέινς και τον Τζέιμς Φρανσίσκους κάνει την αδυναμία του ακόμα πιο φανερή. Θα χρειαστούν μερικές ταινίες ακόμα για να έχουμε τον γνωστό, λιγομίλητο, σκληροτράχηλο Νόρις.
Στη σκηνοθεσία βρίσκουμε τον Τεντ Ποστ, ικανό και έμπειρο σκηνοθέτη, που μερικά χρόνια πριν είχε σκηνοθετήσει το Magnum Force, τη δεύτερη ταινία με ήρωα τον επιθεωρητή Κάλαχαν, το Hang'em High (πολύ καλό γουέστερν), το Beneath The Planet Of The Apes και αρκετές τηλεοπτικές σειρές. Εδώ ο Ποστ δεν είμαι σίγουρος ότι είχε βρει τι ταινία θέλει να φτιάξει. Υπάρχουν τα στοιχεία του πολιτικού θρίλερ αλλά από την άλλη έχει κι έναν πρωταγωνιστή που δεν τα λέει ιδιαίτερα αλλά που είναι καλός στη δράση άρα θα πρέπει να έχουμε περισσότερη δράση. Η δράση όμως είναι λίγη και όχι καλά δοσμένη ενώ το πολιτικό θρίλερ δεν είναι κι αυτό καλά δομημένο οπότε η ταινία του Ποστ έχει μερικά ενδιαφέροντα πραγματάκια ανά διαστήματα να πει αλλά στο μεγαλύτερο μέρος της μοιάζει σαν ένα αμήχανο δημιούργημα, ντυμένο με μια εντελώς ακατάλληλη μουσική επένδυση, που κάνει αρκετά περίεργη τη θέαση ακόμα και κάποιων καλών σκηνών.
Η ταινία ωστόσο στην εποχή της πήγε σχετικά καλά. Ο Τσακ Νόρις κατάφερε να εισβάλει στην κινηματογραφική βιομηχανία και παρά τις κακές κριτικές που δέχτηκε για την υποκριτική του ικανότητα, άκουσε τη συμβουλή του φίλου του Στιβ ΜακΚουήν, για λιγότερους και μικρότερης διάρκειας διαλόγους στις επόμενες ταινίες του και μερικά χρόνια μετά βρήκε τον τρόπο να αφήσει κι αυτός το αποτύπωμά του στην κινηματογραφική δράση της δεκαετίας του 1980.
