 |
| Τρόμου, Εφηβικό, Κωμωδία Διάρκεια: 91' |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Είναι αυτή η εποχή του χρόνου που είμαι σίγουρος ότι το όνομα του Ρ. Λ. Στάιν θα αναφερθεί τουλάχιστον μία φορά σε κάποια κινηματογραφική ή τηλεοπτική παραγωγή. Κι αν δεν πραγματοποιείται κάθε χρόνο κάποια παραγωγή βασισμένη σε έργο του Στάιν, ο συγγραφέας μοιάζει να είναι πάντα εκεί με κάποιο τρόπο, μέσα από τις δεκάδες (ή εκατοντάδες;) ιστορίες παιδικού και εφηβικού τρόμου που έχει δώσει. Φέτος είναι η σειρά του Pumpkinhead, το οποίο φέρει στον τίτλο και το όνομα του συγγραφέα, προφανώς για να μην υπάρξει σύγχυση με την ομώνυμη ταινία τρόμου του 1988, που σκηνοθέτησε ο μάστορας των ειδικών εφέ, Σταν Γουίνστον.
Στο φετινό Pumpkinhead παρακολουθούμε την ιστορία του Σαμ, του αδερφού του, Φιν, και της μαμάς τους Κάσι, που μετακομίζουν στην επαρχιακή πόλη του Ρέντχεβεν. Η οικογένεια φτάνει την εποχή του Χάλογουιν και πέφτουν πάνω στη μεγάλη γιορτή που γίνεται στη φάρμα του ντόπιου αγρότη και ευεργέτη απ' ότι φαίνεται της περιοχής, κυρίου Πάλμερ. Ο Πάλμερ είναι ιδιοκτήτης μιας τεράστιας φάρμας από την οποία τρέφεται όλόκληρη η πόλη με λαχανικά και φρούτα και κάθε χρόνο τέτοια εποχή όλη η πόλη συγκεντρώνεται εκεί. Ο Σαμ βρίσκει μια περίεργη κολοκύθα μέσα σε μια αποθήκη του Πάλμερ και αποφασίζει να την πάρει μαζί του παρά την προειδοποίηση του ιδιοκτήτη να μην αγγίξει τη συγκεκριμένη κολοκύθα. Ο Πάλμερ αργότερα ανακαλύπτει ότι η κολοκύθα λείπει, ο μεγάλος αδερφός του Σαμ, την επιστρέφει στη φάρμα και ο ίδιος δεν γυρίζει ποτέ πίσω στο σπίτι. Το περίεργο είναι ότι κανείς εκτός από τον Σαμ και τη νεαρή φίλη του, Μπέκα, δεν θυμάται την ύπαρξη του Φιν. Ο Σαμ πρέπει να ανακαλύψει τι συμβαίνει στην φάρμα του Πάλμερ και να καταφέρει να πάρει πίσω από τον αδερφό του από τις σκοτεινές δυνάμεις που τον κρατούν.
Δεν ήταν κακό το Pumpkinhead. Νεανικός τρόμος με τα χρώματα του Χάλογουιν, πρακτικά εφέ, χιούμορ και νεανικές ανησυχίες με αρκετά θλιβερή ωστόσο κατάληξη. Θλιβερή για τον νεαρό πρωταγωνιστή, του οποίου το φινάλε δεν το λες και ευτυχές αλλά βασίζεται σε μια από τις αγωνίες των παιδικών μας χρόνων, μια σκέψη που αρκετά πιτσιρίκια έχουν κάνει και που δεν θα αποκαλύψω για να μην χαλάσουμε την προβολή. Η ώρα της ταινίας πάντως κυλάει σχετικά εύκολα, υπάρχει και μια ανατροπή στην τελευταία πράξη και κρατάει και το σκοτεινό τέλος που δίνει παραπάνω πόντους στο τελικό αποτέλεσμα.
Το περίεργο εδώ έχει να κάνει με τους ηθοποιούς. Ενώ περιμένεις τα πιτσιρίκια να κάνουν μέτρια δουλειά και οι μεγαλύτερης ηλικίας επαγγελματίες ηθοποιοί να είναι αυτοί που μπορούν να ανταπεξέλθουν καλύτερα, στο Pumpkinhead συμβαίνει το αντίθετο και είναι κυρίως τα δύο πιτσιρίκια που σώζουν την κατάσταση.
Γενικά πάντως το R.L. Stine's Pumpkinhead είναι μια ενδιαφέρουσα εναλλακτική νεανική πρόταση τρόμου. Δεν λέει κάτι καινούριο και φοβερό, έχει όμως ατμόσφαιρα και μιλάει την απαραίτητη γλώσσα για να το παρακολουθήσουν κυρίως παιδιά, τα οποία θα πρότεινα να είναι μεγαλύτερα των δώδεκα ετών.
