Η ΝΥΧΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΑΣΚΕΣ
 |
| Τρόμου, Θρίλερ Διάρκεια: 106' |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Σαράντα χρόνια μετά το κλασικό Halloween, του Τζον Κάρπεντερ, ο Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν και ο Ντάνι ΜακΜπράιντ δίνουν τη δική τους εκδοχή της συνέχειας αυτής της ιστορίας, αφήνοντας στην άκρη όλες τις προηγούμενες ταινίες της σειράς που έκαναν την εμφάνισή τους στους κινηματογράφους από το 1978 μέχρι σήμερα. Επτά ταινίες είχαν κυκλοφορήσει μέχρι το Halloween του 2018 (αφήνουμε στην άκρη τα δύο Halloween του Ρομπ Ζόμπι και το Halloween III, καθώς τα δύο πρώτα είναι ριμέικ, ενώ το τρίτο δανείζεται απλώς τον τίτλο για να πει διαφορετικές ιστορίες) και από αυτές, οι Γκριν και ΜακΜπράιντ, κρατούν μόνο την πρώτη και από εκεί θα συνεχίσουν την ιστορία.
Ο Μάικλ Μάγιερς βρίσκεται κρατούμενος εδώ και σαράντα χρόνια σε φυλακή/ ψυχιατρείο. Δεν έχει βγάλει μιλιά και φαίνεται αρκετά ήρεμος όλα αυτά τα χρόνια. Η Λόρι Στρόουντ, που κατάφερε να επιζήσει των φονικών επιθέσεων του Μάικλ, τη βραδιά του Χάλογουιν πίσω στο 1978, ζει απομονωμένη σε ένα σπίτι φρούριο και εξασκείται καθημερινά στη σκοποβολή, προετοιμάζοντας τον εαυτό της για την επιστροφή του Μάγιερς. Όταν η Λόρι μαθαίνει ότι ο δολοφόνος θα μεταφερθεί σε άλλο ίδρυμα, στήνει καραούλι με σκοπό να πυροβολήσει και να σκοτώσει τον ψυχοπαθή, που θεωρεί ενσάρκωση του κακού, όμως δεν τα καταφέρνει. Λίγες ώρες αργότερα θα μετανιώσει που δεν πυροβόλησε ποτέ καθώς ο Μάγιερς ξεφεύγει και επιστρέφει στην πόλη, για να τελειώσει τις δουλειές που είχε αφήσει ανοιχτές.
Ο Γκριν είναι φανερό ότι εκτιμά το έργο του Κάρπεντερ κρατώντας στοιχεία και τεχνικές που χρησιμοποίησε στην κλασική ταινία. Ο Μάγιερς έχει κι εδώ τα ίδια χαρακτηριστικά και είναι μια σχεδόν μεταφυσική φιγούρα που ξεπροβάλει μέσα από τις σκιές, ενώ ωραίο είναι το παιχνίδι που κάνει ο Γκριν, αφήνοντας τον Μάγιερς να δουλεύει και να κινείται στο βάθος του πλάνου μέχρι να φορέσει ξανά τη μάσκα του. Πολύ καλά δουλεύει επίσης η σεναριακή επιλογή του να προσδώσουν στη Λόρι ένα είδος μετατραυματικού στρες που την κυνηγά όλα αυτά τα χρόνια και που της έχει στοιχίσει ακόμα και την απώλεια της κόρης της, την οποία πήρε η πρόνοια στα δώδεκα, γιατί μεγάλωνε μαθαίνοντας να χρησιμοποιεί όπλα και πολεμικές τακτικές. Μόνο έτσι μπορούμε να δεχτούμε αυτή την εμμονή της με τον Μάγιερς.
Όλα τα θετικά στοιχεία έρχονται να δέσουν στο πρόσωπο της Τζέιμι Λι Κέρτις, που εμφανίζεται εδώ εκατό τοις εκατό αφοσιωμένη σε αυτό που θέλουν να κάνουν οι δημιουργοί. Η Κέρτις είναι εκεί σε όλη την ταινία και είναι σίγουρα το δυνατό χαρτί μιας ταινίας που ναι μεν έχει θετικά στοιχεία αλλά δεν λείπουν και τα αρνητικά.
Το κυριότερο πρόβλημα με την ταινία είναι η προσχηματική εμφάνιση χαρακτήρων. Υπάρχει πληθώρα χαρακτήρων, οι οποίοι έρχονται, μας συστήνονται, τους παρακολουθούμε και σύντομα αντιλαμβανόμαστε ότι καθόλου δεν τους χρειαζόμασταν ούτε εμείς αλλά ούτε και η ταινία καθώς αυτό που προσφέρουν θα μπορούσε να είχε δοθεί από κάπου αλλού. Δεύτερο πρόβλημα είναι η χρησιμοποίηση του χιούμορ στην ταινία. Ζούμε στην εποχή της κινηματογραφικής Μάρβελ και πρέπει δυστυχώς κάθε ταινία να βάζει τους χαρακτήρες της να κάνουν χιουμοράκι, άσχετο με την πλοκή. Υπάρχουν στιγμές εδώ που πραγματικά δεν κατανόησα το λόγο που πρέπει να ειπωθεί κάτι αστείο. Τρίτο πρόβλημα είναι η επιλογή κινηματογράφησης του Γκριν. Υπάρχουν σημεία που "φαίνεται" ο Κάρπεντερ, υπάρχουν σημεία που παρακολουθούμε μια σλάσερ ταινία, υπάρχουν και τα σημεία που αυτό που παρακολουθούμε παίρνει πιο χαλαρή μορφή, σχεδόν κωμική. Κατανοώ τους λόγους που μάλλον οδήγησαν τον Γκριν να δουλέψει έτσι, δεν μπορώ όμως να τους αποδεχτώ, γιατί θεωρώ ότι δεν βοηθούν στην παρακολούθηση της ταινίας αλλά μειώνουν την ένταση που πολύ καλά δημιουργείται σε αρκετές σκηνές, ιδιαίτερα πριν το φινάλε.
Γενικά το Halloween του Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν είναι μια καλή ταινία ή ίσως είναι καλύτερα να πούμε πως είναι μια "εντάξει" ταινία. Προσθέτει πραγματάκια στη μυθολογία του Μάικλ Μάγιερς αλλά δεν είναι ότι όλο αυτό που συμβαίνει δεν το έχουμε ξαναδεί. Υπάρχει το τελευταίο περίπου εικοσάλεπτο που θα ικανοποιήσει γενικά του θεατές αλλά και ειδικά τους φανατικούς φίλους των ταινιών του Halloween, που επιθυμούσαν μια (ακόμα) σύγκρουση της Λόρι με τον Μάικλ. Θα μπορούσε όλο αυτό να έχει τελειώσει εκεί και να είναι όλοι ικανοποιημένοι; Ναι, αλλά έχοντας δει τις επόμενες δύο ταινίες και ειδικά την τελευταία κατανοώ γιατί δεν ήθελε ο Γκριν να το αφήσει εκεί. Περισσότερα σε λίγες ημέρες, που θα ασχοληθούμε με το Halloween Kills και το Halloween Ends!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου