Τρόμου, Φαντασίας Διάρκεια: 92' |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Δεν θυμάμαι για ποιο λόγο μπήκα στη διαδικασία να παρακολουθήσω το The Ice Demon. Ίσως να ήταν μια από αυτές τις (πολλές) μέρες που είχα διάθεση να ρισκάρω και να δω κάτι εντελώς άγνωστο, καθώς αρκετές φορές αυτό μου έχει βγει σε καλό, ανακαλύπτοντας αρκετά ενδιαφέροντα φιλμάκια που "πέταγαν κάτω από το ραντάρ". Εδώ πάντως δεν μιλάμε για μια τέτοια περίπτωση.
Εκ της Ρωσίας μας έρχεται το The Ice Demon και μας διηγείται την ιστορία ενός άντρα που είναι αγνοούμενος εδώ και καιρό. Όταν μετά από κάποιο διάστημα η πρώην σύζυγός του και η κόρη του ενημερώνονται ότι ο άντρας βρίσκεται στο νοσοκομείο σε κατάσταση κώματος, φροντίζουν να τον πάρουν στο σπίτι και να τον περιθάλψουν εκεί. Είναι δύσκολη η κατάσταση ούτως ή άλλως, την κάνει και πιο δύσκολη η ύπαρξη του τωρινού συντρόφου της μητέρας και σαν να μην έφταναν αυτά, φαίνεται και ο ασθενής να έχει καταληφθεί από έναν δαίμονα, που προφανώς περιπλέκει λίγο την κατάσταση.
Εδώ δυστυχώς έχουμε μια ταινία που δεν λειτουργεί σχεδόν τίποτα. Γενικότερα φαίνεται το πρόβλημα να ξεκινά από τον σκηνοθέτη και την αφήγηση και επεκτείνεται σταδιακά στις ερμηνείες, το σενάριο, το μοντάζ. Δεν μοιάζει καθόλου δεμένο το έργο, ενώ βγαίνει μια απίστευτη απάθεια από την πλειοψηφία των ηθοποιών, που οδηγεί και στην απάθεια του θεατή σε όσα συμβαίνουν στην οθόνη. Θεωρητικά σώζεται κάπως η φωτογραφία της ταινίας αλλά το γενικότερο σύνολο είναι πραγματικά κακό.
Μετά από διάφορες προβολές Ρωσικών ταινιών τρόμου, καταλήγω στο ότι μάλλον οι Ρώσοι δεν το έχουν με το είδος. Στις ταινίες δράσης κάτι γίνεται, στην επιστημονική φαντασία κάνουν μερικές καλές προσπάθειες ανά διαστήματα, στον τρόμο όμως φαίνεται ότι κάτι δεν τους βγαίνει. Δεν έχω εντρυφήσει στον Ρωσικό κινηματογράφο ούτε κατά διάνοια αλλά μέσα στην τελευταία δεκαετία έχω δει διάσπαρτα αρκετές ταινίες. Οι περισσότερες ήταν απογοητευτικές αλλά έχουν υπάρξει και καλά δείγματα εμπορικού κινηματογράφου. Το The Ice Demon δεν ανήκει σε αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου