Είδος: Κινούμενα Σχέδια, Φαντασίας, Δράσης, Κόμικ
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
"Αρκετά βίαιο το φιλμ αλλά όχι απαραίτητα ενήλικο το θέαμα. Υπάρχει δράση, χιούμορ, φαντασία στο σενάριο και η συνεύρεση του ανθρώπου νυχτερίδα με τις Χελώνες έχει ενδιαφέρον."
Σκηνοθεσία:Jake Castorena
Σενάριο:Marly Halpern-Graser
Παίζουν:Troy Baker,
Eric Bauza,Darren Criss |
Για εμάς που μεγαλώσαμε στο μεταίχμιο της δεκαετίας του 1980 προς 1990, οι Χελώνες (και μη μου πεις "ποιες Χελώνες"...) έχουν μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μας. Το ρόλο της σε αυτό έπαιξε η κλασική σειρά κινουμένων σχεδίων αλλά και τα φιλμς με τα Χελωνονιντζάκια που κυκλοφόρησαν το 1990 και το 1991. Αν τώρα βάλεις στην εξίσωση και το νούμερο "1989" και σκεφτείς ποια ταινία κυκλοφόρησε εκείνη τη χρόνια και έσπασε τα ταμεία προκαλώντας μανία στους φίλους των κόμικς και όχι μόνο, τότε μπορείς να καταλάβεις απόλυτα την αγάπη της ίδιας γενιάς απέναντι στον Μπάτμαν. Όταν λοιπόν Χελώνες και Νυχτερίδας συνυπάρχουν στην ίδια ταινία (κινουμένων σχεδίων φυσικά, για live action δεν το συζητάμε ακόμα...) τότε καταλαβαίνεις ότι ο σχεδόν σαραντάρης του σήμερα δε μπορεί να μην δει αυτή την ταινία.
Η DC συνεχίζει τις καλές ταινίες κινουμένων σχεδίων, εδώ σε συνεργασία με το Nickelodeon και το αποτέλεσμα είναι ευχάριστο και με τις απαραίτητες δόσεις νοσταλγίας για εμάς τους μεγαλύτερους, χωρίς όμως να το παρακάνει ή να στοχεύει εκεί, καθώς οι Χελώνες έχουν μεγαλώσει και μεγαλώνουν ακόμα και σήμερα γενιές παιδιών, αφού η δημοτικότητά τους δεν έχει χάσει καθόλου. Για τον Μπάτμαν δε νομίζω ότι χρειάζεται να υπάρξει ανάλογο σχόλιο, αφού μέχρι σήμερα ο Σκοτεινός Ιππότης κρατάει γερά, τόσο στα κόμικς όσο και στον κινηματογράφο!
Στο επίκεντρο της ιστορίας συναντάμε τις Χελώνες, που βρίσκονται στο Γκόθαμ κυνηγώντας τον Σρέντερ και τη συμμορία της Πατούσας. Ο Σρέντερ συνεργάζεται με τον Ρας Αλ Γκουλ και γνωστούς κακοποιούς του Γκόθαμ. Ο Μπάτμαν, η Μπατγκερλ και ο Ρόμπιν δεν αργούν να εμφανιστούν και σύντομα η μία ομάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με την άλλη μέχρι να κατανοήσουν ότι ο εχθρός είναι στην ουσία άλλος.
Αρκετά βίαιο το φιλμ αλλά όχι απαραίτητα ενήλικο το θέαμα. Υπάρχει δράση, χιούμορ, φαντασία στο σενάριο και η συνεύρεση του ανθρώπου νυχτερίδα με τις Χελώνες έχει ενδιαφέρον. Από τη μία η "οικογένεια", η ομάδα, από την άλλη ένας άνθρωπος που δεν κατανοεί πάντα απόλυτα αυτές τις έννοιες και που συνήθως είναι "μόνος". Όλο αυτό μας δίνει μερικές καλές σκηνές, άλλες χιουμοριστικές, άλλες πιο δραματικές, με τον Μικελάντζελο να κλέβει εύκολα τις πιο αστείες ατάκες, ενώ Ραφαέλ, Λεονάρντο και Μπάτμαν είναι πάντα οι πιο σοβαροί της υπόθεσης.
Μέχρι την τρίτη πράξη, η ταινία με έβρισκε πάντα εκεί. Διασκέδαζα, γελούσα, χάζευα το σχέδιο, βρέθηκα ακόμα και να αιφνιδιάζομαι από μερικές σκηνές βίας. Στην τρίτη πράξη έρχεται μια αναμενόμενη κατάληξη και ένα χαρούμενο φινάλε που προφανώς δε μπορούσε να αποφευχθεί αλλά μπορούσε να έρθει με λίγο διαφορετικό τρόπο, για να "πιάσει" και το ενήλικο κοινό.
Όπως και να 'χει, το Batman vs Teenage Mutant Ninja Turtles είναι μια καλή ταινία. Έχει καλές φωνητικές ερμηνείες, από διαφορετικούς ηθοποιούς από αυτούς που έχουμε συνηθίσει στο σύμπαν της DC, έχει γρήγορο ρυθμό, δράση, χιούμορ και όσα περιμένεις από το συγκεκριμένο τίτλο. Και φυσικά δε θα μπορούσε να μην έχει μονομαχία Σρέντερ- Μπάτμαν, εις διπλούν μάλιστα!
Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου