Cargo (2017)

Είδος: Δραματική, Τρόμου, Θρίλερ

"Είμαι σίγουρος ότι πίσω στο 1968 δε μπορούσε να φανταστεί ο Τζορτζ Ρομέρο τι θα ακριβώς θα συνέβαινε στην παγκόσμια κινηματογραφική βιομηχανία πενήντα χρόνια μετά την πρεμιέρα του Η Νύχτα Των Ζωντανών Νεκρών. Όχι μόνο δημιουργούσε ένα νέο κινηματογραφικό είδος ή παρακλάδι των ταινιών τρόμου, αν θέλετε, με πρωταγωνιστές τους ζωντανούς νεκρούς, τα ζόμπι, αλλά ακόμα κι αυτό το είδος, τόσα χρόνια μετά, όχι μόνο δεν έχει πεθάνει, αλλά έχει αποκτήσει και τα δικά του παρακλάδια, υποκατηγορίες του "υπό είδους", με κωμωδίες και τελευταία με δραματικά φιλμ που εκτυλίσσονται σε έναν κόσμο που μια επιδημία μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι."

ΦΟΡΤΙΟ

Σκηνοθεσία: Ben Howling,
Yolanda Ramke

Σενάριο:Yolanda Ramke

Παίζουν:Martin Freeman,
Anthony Hayes,Susie Porter

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

 Είμαι σίγουρος ότι πίσω στο 1968 δε μπορούσε να φανταστεί ο Τζορτζ Ρομέρο τι θα ακριβώς θα συνέβαινε στην παγκόσμια κινηματογραφική βιομηχανία πενήντα χρόνια μετά την πρεμιέρα του Η Νύχτα Των Ζωντανών Νεκρών. Όχι μόνο δημιουργούσε ένα νέο κινηματογραφικό είδος ή παρακλάδι των ταινιών τρόμου, αν θέλετε, με πρωταγωνιστές τους ζωντανούς νεκρούς, τα ζόμπι, αλλά ακόμα κι αυτό το είδος, τόσα χρόνια μετά, όχι μόνο δεν έχει πεθάνει, αλλά έχει αποκτήσει και τα δικά του παρακλάδια, υποκατηγορίες του "υπό είδους", με κωμωδίες και τελευταία με δραματικά φιλμ που εκτυλίσσονται σε έναν κόσμο που μια επιδημία μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι. Ένα ενδιαφέρον δείγμα ήταν το Maggie, πριν μερικά χρόνια, με πρωταγωνιστή τον Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ σε ρόλο έκπληξη. Ακόμα ένα δείγμα δραματικής ταινίας που κινείται στον κόσμο των ζόμπι είναι το φετινό, Cargo (Φορτίο), που μπορείτε να παρακολουθήσετε στο Netflix. Όχι τόσο σκοτεινό, υπόγειο και αργό όσο το Maggie αλλά αξιοπρεπές κι αυτό.

  Ο Μάρτιν Φρίμαν πρωταγωνιστεί στο ρόλο του Άντι, που μαζί με τη γυναίκα του και την κορούλα τους, η οποία είναι δεν είναι ενός έτους, προσπαθεί να φτάσει σε ένα καταφύγιο, για να προφυλαχτούν από την επιδημία που έχει ξεσπάσει και μετατρέπει τους ανθρώπους σε άλογα, αιμοβόρα πλάσματα. Από τη στιγμή που οι άνθρωποι εκτίθενται στον ιό, έχουν περίπου σαράντα οκτώ ώρες πριν μετατραπούν σε ζόμπι. Ο δρόμος γίνεται πολύ πιο δύσκολος για τον Άντι, όταν η γυναίκα του δαγκώνεται από ένα τέτοιο πλάσμα και σύντομα χάνει τη ζωή της. Ο Άντι πρέπει τώρα να φτάσει στο καταφύγιο μόνος του και κουβαλώντας τη μικρή του σε όλη τη διαδρομή.

  Το 2013 κυκλοφόρησε ένα μικρού μήκους φιλμ, με τον τίτλο Cargo και δημιουργοί του ήταν οι Μπεν Χάουλινγκ και Γιολάντα Ράμκι, οι ίδιοι που είναι υπεύθυνοι και για το μεγάλου μήκους φιλμ. Η ιδέα και το φινάλε της ταινίας παραμένουν ίδια, απλώς εδώ οι σκηνοθέτες έπρεπε να γεμίσουν περισσότερο χρόνο, κάτι που δε λειτούργησε υπέρ τους. Όχι ότι έφτιαξαν μια κακή ταινία. Έφτιαξαν μια συμπαθητική ταινία, με καλές ερμηνείες, προσπάθεια να περάσουν μηνύματα για την Αυστραλιανή ήπειρο και του κατοίκους της, χωρίς έμφαση στα ζόμπι, το αίμα και τον τρόμο, αλλά στις ανθρώπινες σχέσεις, τη φύση και τον γονιό. Στο πρόσωπο του Άντι βλέπουμε τον πατέρα που θα κάνει τα πάντα για να σώσει το παιδί, που το μυαλό του δουλεύει ακόμα και την ύστατη στιγμή για να του προσφέρει την απόλυτη λύτρωση.

  Ο Μάρτιν Φρίμαν είναι αυτός που στην ουσία κρατάει το φιλμ, με τη μικρούλα να βρίσκεται πάντα στην πλάτη του ή στην αγκαλιά του, ενώ συμπαθητική είναι και η μικρή Αβορίγινας, Σιμόν Λάντερς, που βρίσκεται στο δρόμο του Άντι και έχοντας χάσει κι αυτή τους δικούς της. Εκτός από τα ζόμπι έχουμε όμως κι άλλον κακό στην υπόθεση, τον οποίο υποδύεται ο Άντονι Χέιζ. Εδώ έχουμε έναν ρόλο που δεν αναπτύχθηκε όσο θα έπρεπε και χάνεται ευκαιρία να ειπωθούν πολύ περισσότερα πράγματα για την ανθρώπινη φύση και τη λειτουργία της σε περιόδους που είναι σημαντική η αυτοσυντήρηση.

  Γενικά το φιλμ των Χάουλινγκ και Ράμκι παρακολουθείται εύκολα μέχρι τα πρώτα περίπου πενήντα λεπτά. Κάπου εκεί χάνει το ρυθμό του, προσπαθεί να γεμίσει το χρόνο ανούσια, αναμασώντας τα ίδια πράγματα, κάνοντας έτσι μια μεγάλη "κοιλιά" μέχρι να φτάσει στο φινάλε του, το οποίο μπορεί να βρείτε συγκινητικό άλλα δεν έρχεται με όση δύναμη θα μπορούσε να έρθει, ώστε να μας αγγίξει ακόμα περισσότερο.

Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
PopCorn

IMDb