Είδος: Τρόμου
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Το χειρότερο κομμάτι του φιλμ είναι φυσικά οι ερμηνείες του. Δεν ξεχωρίζει κανείς από τους ηθοποιούς. Λίγο η κακή διανομή, λίγο το σενάριο που πρέπει να υποστηρίξουν, το οποίο δεν τους βοηθά ιδιαίτερα, λίγο και ο χειρισμός του σκηνοθέτη, το αποτέλεσμα είναι κάτω του μετρίου σε ότι έχει να κάνει με τις ερμηνείες. Το ανεκτό επίπεδο στα φιλμ τρόμου, είναι τουλάχιστον το μέτριο. Όταν πέφτουμε κάτω από το μέτριο, τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ.
 |
Σκηνοθεσία:Nick Jongerius
Σενάριο:Nick Jongerius,
Chris W. Mitchell,Suzy Quid
Παίζουν:Patrick Baladi,
Ben Batt,Charlotte Beaumont |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Μια τουριστική εκδρομή στους ιστορικούς ανεμόμυλους, που υπάρχουν στις γύρω περιοχές του Άμστερνταμ, δεν εξελίσσεται καλά. Το λεωφορείο που μεταφέρει τους τουρίστες βρίσκεται ακινητοποιημένο στη μέση του δάσους, δεν υπάρχει σήμα κινητής τηλεφωνίας και αναζητούν βοήθεια σε έναν κοντινό ανεμόμυλο, ο οποίος φαίνεται να λειτουργεί, όμως πίσω από τα δέντρα, μέσα στις σκιές, κάποιος τους παρακολουθεί.
ΑΠΟΨΗ: Ευτυχώς που το άμοιρο κινηματογραφικό είδος του τρόμου, έχει την τύχη ανά διαστήματα να το υπηρετούν καλές ταινίες, που προσπαθούν να πρωτοτυπήσουν, να αποφύγουν τα πολλά κλισέ ή έστω να τα χρησιμοποιήσουν με φειδώ. Δυστυχώ το The Windmill Massacre δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία.
Το αγγλόφωνο αυτό φιλμ μας έρχεται από την Ολλανδία. Σκηνοθετεί ο Ολλανδός, Νικ Γιονχέριας, και τοποθετεί την κλασική ιστορία με τον δολοφόνο που κρύβεται στις σκιές και επιτίθεται στα θύματά του ένα-ένα, στην Ολλανδική ύπαιθρο, χρησιμοποιώντας ένα θρύλο για κάποιον μυλωνά που κάηκε ζωντανός και παρέδωσε την ψυχή του στο Διάβολο, για να ζήσει αιώνια. Δεν έχω ιδέα αν υπάρχει αυτός ο θρύλος στην Ολλανδία και πιστέψτε με είναι το τελευταίο που με απασχολεί. Το ζήτημα είναι ότι το φιλμ είναι μια κλασική περίπτωση ταινίας τρόμου, με χιλιοφορεμένη εξέλιξη και καμία πρωτοτυπία. Ένα μάτσο άγνωστοι συγκεντρώνονται, δημιουργούνται κάποιοι υποτυπώδεις δεσμοί και αντιπάθειες μεταξύ τους και αρχίζει το μακελειό. Αυτό δεν είναι πάντα κακό καθώς έχουν υπάρξει φιλμ που δεν πρωτοτυπούν αλλά μπορούν να διασκεδάσουν το θεατή, χρησιμοποιώντας τα κλισέ υπέρ τους και βγάζοντας ενέργεια αλλά και μεράκι στην οθόνη. Εδώ, όμως, δεν είναι εύκολα ορατό αυτό. Χρειάζεται αρκετή επιείκεια από πλευράς μας για να πούμε ότι το The Windmill Massacre είναι μια καλή ταινία τρόμου.
Το χειρότερο κομμάτι του φιλμ είναι φυσικά οι ερμηνείες του. Δεν ξεχωρίζει κανείς από τους ηθοποιούς. Λίγο η κακή διανομή, λίγο το σενάριο που πρέπει να υποστηρίξουν, το οποίο δεν τους βοηθά ιδιαίτερα, λίγο και ο χειρισμός του σκηνοθέτη, το αποτέλεσμα είναι κάτω του μετρίου σε ότι έχει να κάνει με τις ερμηνείες. Το ανεκτό επίπεδο στα φιλμ τρόμου, είναι τουλάχιστον το μέτριο. Όταν πέφτουμε κάτω από το μέτριο, τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ.
Εννοείται ότι το The Windmill Massacre αποτελεί μια κάποια επιλογή μόνο για τους φίλους του τρόμου και των slasher, χωρίς και γι αυτούς να αποτελεί καλή πρόταση. Επικρατεί μια γενικότερη αίσθηση ότι κάθε σκηνή την έχεις ξαναδεί κάπου και είσαι σίγουρος ότι γνωρίζεις και ποιο θα ' ναι το φινάλε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου