Ninja (2009)

Είδος: Περιπέτεια, Δράσης

Σκηνοθεσία:Isaac Florentine

Σενάριο:Boaz Davidson

Michael Hurst

Πρωταγ.: Scott Adkins, 

Tsuyoshi Ihara

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

ΥΠΟΘΕΣΗ : Ο Κέισι είναι ένας ορφανός Αμερικάνος, που μεγάλωσε σε μια σχολή νιντζίτσου και εκεί διδάχτηκε την πολεμική τέχνη. Όταν το θρυλικό Γιορόι Μπίτσου, το πανίσχυρο σπαθί των νίντζα που κουβαλάει πάνω του το πολυτιμότερο μυστικό των πολεμιστών, απειλείται να κλαπεί, ο δάσκαλος του Κέισι τον στέλνει στην Αμερική, μαζί με το σπαθί, με σκοπό να το προφυλάξει με τη ζωή του, αν χρειαστεί.

ΑΠΟΨΗ : Το Ninja υπάρχει στη συλλογή μου δύο χρόνια τώρα κι όμως απέφευγα να το παρακολουθήσω, θεωρώντας ότι πρόκειται για χαμηλού μπάτζετ αντιγραφή του Ninja Assassin, της ίδιας χρονιάς, το οποίο μάλιστα δεν είχα βρει ενδιαφέρον. Έκανα λάθος. Το Ninja είναι χαμηλού μπάτζετ, μπορεί να κυκλοφόρησε την ίδια χρόνια με το, μεγαλύτερων απαιτήσεων, Ninja Assassin και να το έκανε αυτό σκόπιμα, για να εκμεταλλευτεί τη μεγάλη διαφήμιση του δεύτερου αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για αντιγραφή. Προσωπικά, βρήκα το Ninja πολύ πιο διασκεδαστικό και τίμιο.

  Με ένα απλό(στα όρια του απλοϊκού πολλές φόρες) σενάριο και μια ιστορία που θα θυμίσει σε όσους μεγάλωσαν τη δεκαετία του '80 αρκετές από τις βιντεοταινίες πολεμικών τεχνών με νίντζα, που κυκλοφορούσαν κατά δεκάδες την εποχή εκείνη, το Ninja προσφέρει 80 λεπτά ασταμάτητης, όμορφα σκηνοθετημένης και χορογραφημένης, δράσης. Δεν είναι μια καλή στο σύνολό της ταινία, καθώς της λείπουν βασικά πράγματα όπως οι ερμηνείες και το σεναριακό υπόβαθρο, είπαμε όμως πως είναι τίμια, γιατί αυτό που θέλει να μας δώσει είναι καθαρή δράση και οι συντελεστές της ξέρουν να το κάνουν αυτό πολύ καλά, απ' ότι φαίνεται.

  Ο σκηνοθέτης, Isaac Florentine, παρά την μετριότατη έως κακή φιλμογραφία του, τα καταφέρνει πολύ καλά σε ταινίες πολεμικών τεχνών τα τελευταία χρόνια. Στο Ninja προσπαθεί να δώσει κάτι διαφορετικό σε κάθε σκηνή και, χωρίς να μπορώ να πω ότι καινοτομεί, τα καταφέρνει πολύ καλά, ενώ ,δεν το κρύβω, σε ορισμένες σκηνές με ενθουσίασε (δες τη σκηνή της επίθεσης στη σχολή και τη σκηνή στο μετρό). Σε αυτό βοηθάει τα μάλα και ο πρωταγωνιστής του, Scott Adkins, ο οποίος ερμηνευτικά είναι ακόμα "μαγκωμένος" αλλά όταν έρχεται η ώρα για μάχες σώμα με σώμα και ακροβατικά είναι εξαιρετικός, κάτι που είχαμε προσέξει ιδιαίτερα και στο Undisputed 3, του ίδιου σκηνοθέτη. Αν ο Adkins καταφέρει να βελτιώσει τις ερμηνευτικές του ικανότητες, θεωρώ ότι μπορεί να σηκώσει μεγαλύτερες ταινίες στην πλάτη του, πάντα βέβαια στο είδος της περιπέτειας. Παραμένει ,ωστόσο, ένας από τους κορυφαίους στο είδος της περιπέτειας πολεμικών τεχνών και για καλό δικό του αλλά και των φίλων του είδους, φαίνεται να έχει σημαντική ανέλιξη με το πέρασμα των χρόνων.   Τι να κάνεις όμως τον καλό πρωταγωνιστή αν δεν υπάρχει κι ένας καλός "κακός" συμπρωταγωνιστής;

Κι εδώ έχουμε μια πολύ καλή επιλογή με τον Tsuyoshi Ihara να είναι η πιο χαρακτηριστική φιγούρα του φιλμ και ίσως ο πιο καλός ερμηνευτικά, αν και κινείται στα άκρα αρκετές στιγμές. Μέσα σ' αυτή την "eight-ίλα" που αποπνέει ολόκληρο το φιλμ, δένει πάντως μια χαρά και το παίξιμο του Ihara.

  Στα θετικά της ταινίας μπορείς να προσθέσεις μερικά όμορφα και καλοφτιαγμένα σκηνικά, όπως αυτά της νυχτερινής Νέας Υόρκης καθώς και την πολύ καλή χρήση του φωτισμού και των σκιών που χρησιμοποιούνται στις περισσότερες σκηνές εμφάνισης των νίντζα.

  Το μειονέκτημα του φιλμ είναι οι σεναριακές του τρύπες, με σκηνές θεωρητικά σημαντικές, όπως π.χ.όταν ο πρωταγωνιστής μαθαίνει ότι η χαμένη τόσα χρόνια μητέρα του πέθανε πριν λίγα χρόνια, να φαίνονται ασήμαντες. Το ίδιο συμβαίνει και με τη μυστική ομάδα του Τεμπλ, η οποία δεν εξυπηρετεί κάτι στην εξέλιξη του φιλμ αλλά απλώς δίνει τροφή για περισσότερες σκηνές δράσης. Δυστυχώς όλα αυτά έκοψαν πόντους από το Ninja και το κράτησαν ένα επίπεδο πιο κάτω απ' ότι θα μπορούσε να είναι αν υπήρχε ένα πιο προσεκτικά γραμμένο σενάριο.Ωστόσο, όσοι είστε φανατικοί των πολεμικών τεχνών και των ταινιών που άφησαν εποχή τη δεκαετία του '80, για τη δράση αλλά και την αφέλειά τους, δείτε το Ninja άφοβα. Δεν πρόκειται να σας ενοχλήσουν τα σεναριακά ατοπήματα και η έλλειψη βάθους των χαρακτήρων, μπροστά στην άφθονη δράση που προσφέρει το φιλμ.

Με λίγα λόγια : Θεαματικό φιλμ πολεμικών τεχνών με μια αφέλεια που μας παραπέμπει στις ταινίες του είδους που κυριαρχούσαν τη δεκαετία του '80. Must για τους φίλους του είδους.

Βαθμολογίες άλλων ιστοσελίδων :