Είδος: Περιπέτεια, Φαντασίας
Σκηνοθεσία:Emmanuel Itier
Σενάριο:Anthony C. Ferrante
Emmanuel Itier
Παίζουν:Cheick Kongo, Chris Conrad,
Mikayla S. Campbell
|
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ : Αμερικανοί στρατιώτες ανακαλύπτουν το χαμένο κομμάτι της Ράβδου του Μωυσή, το οποίο είχε στην κατοχή του ο Αττίλας και οι θρύλοι έλεγαν πως έχει τη δύναμη να αναστήσει τους νέκρους, δίνοντάς τους υπερφυσική δύναμη.
ΑΠΟΨΗ : Η προσφορά της Asylum στο σινεμά, της τεράστιας αυτής εταιρείας κινηματογραφικών (και όχι μόνο) παραγωγών, συνεχίζεται. Μετά λοιπόν τα εκπληκτικά Battledogs και Sharknado, έρχεται ο Αττίλας. Αν κάψατε τα εγκεφαλικά σας κύτταρα προσπαθώντας να παρακολουθήσετε τις προαναφερθείσες ταινίες, τότε αυτή εδώ μάλλον θα σας φανεί αριστούργημα!
Πριν μιλήσουμε για τον Αττίλα όμως (δεν έχω και πολλά να πω, εδώ που τα λέμε) θέλω να γράψω μερικά πραγματάκια για την Asylum. Η εταιρεία λοιπόν αυτή, που ειδικεύεται στην παραγωγή κακών b-movies, παρότι υπάρχει εδώ και περίπου μια εικοσαετία, πήρε τα πάνω της το 2005 και από τότε δεν το βάζει κάτω! Τί έκανε λοιπόν η παμπόνηρη Asylum, για να βάλει λεφτά στο ταμείο της το 2005; Παράλληλα με την κυκλοφορία στους κινηματογράφους του ριμέικ του War Of The Worlds, δια χειρός Στίβεν Σπίλμπεργκ και με πρωταγωνιστή τον Τομ Κρούζ, η Asylum έβγαλε στην κυκλοφορία την δική της, low budget, εκδοχή του Πολέμου Των Κόσμων. Ο τίλος ήταν ακριβώς ο ίδιος, με αποτέλεσμα πλήθος κόσμου να νοικιάσει το Dvd πιστεύοντας ότι πρόκειται για το Χολιγουντιανό blockbuster και κάπως έτσι η Asylum έβαλε μερικά εκατομμύρια στην τσέπη της. Έκτοτε, η τακτική αυτή ακολουθείται πιστά και κάθε blockbuster που κυκλοφορεί, αποκτά και μια αντιγραφή από την Asylum, η οποία κυκλοφορεί παράλληλα και φέρει σχεδόν τον ίδιο τίτλο π.χ. Transmorphers, Jack The Giant Killer, Abraham Lincoln vs. Zombies, Paranormal Entity και ένα σωρό ακόμα. Ο όρος που έχει επινοηθεί για της ταινίες αυτές είναι το mockbusters και χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του '80 περίπου, ενώ η λογική των mockbusters υπάρχει από τη δεκαετία του '50.
Πάμε τώρα στην ταινία μας, για να κάνουμε μια σε βάθος ανάλυση, όπως αρμόζει σε όλες σχεδόν τις ταινίες της Asylum. Όπως έγραψα και πιο πάνω, αν έχεις παρακολουθήσει τα Battledogs και Sharknado, ο Αττίλας θα σου φανεί σαν οπτασία, σαν νερό στην έρημο. Είμαι σίγουρος ότι αν τα παρακολουθήσεις συνεχόμενα (τον Αττίλα τελευταίο και τα άλλα δύο με όποια σειρά θέλεις)
εκτός του ότι θα είσαι άξιος της μοίρας σου αλλά και συγχαρητηρίων για το κατόρθωμά σου, βλέποντας τον Αττίλα θα νομίζεις ότι βλέπεις το απόλυτο Χολιγουντιανό blockbuster. Εντάξει, το παρατραβάω λίγο, αλλά ειλικρινά είναι τόσο κακή ταινία και αυτή που μόνο με λίγη πλάκα μπορείς να την αντιμετωπίσεις. Σε σύγκριση βέβαια με τα χάλια των προηγούμενων δύο, αυτή είναι, όχι καλύτερη αλλά λιγότερο χάλια.
Η στρατιωτική προπαγάνδα καλά κρατεί κι εδώ, όπως και στο Battledogs, ενώ το σενάριο και οι ερμηνείες είναι για τ' ανάθεμα. Ο Αττίλας, η ράβδος του Μωυσή και πειράματα του Αμερικανικού στρατού για να φτιάξει τον απόλυτο στρατιώτη, χώρεσαν μέσα στο Attila και το τελικό αποτέλεσμα είναι μια low budget μπαρούφα τεραστίων διαστάσεων.
Εγώ "κάηκα", εσείς δεν υπάρχει λόγος.
Με λίγα λόγια : Προς αποφυγήν.
Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου